Informujemy o stwierdzeniu rzadkiego chrząszcza w Puszczy Sandomierskiej. Grzegorz Kilijański, członek PTP Wolne Rzeki znalazł kilka osobników zgniotka szkarłatnego Cucujus haematodes w jednym z oddziałów z zachowanym jeszcze starym grądem. Jesienią wnioskowaliśmy o powołanie 87 pomników przyrody w tym właśnie oddziale, wcześniej prowadziliśmy również rozmowy z Nadleśnictwem Nowa Dęba odnośnie ochrony tego cennego przyrodniczo obszaru. Teraz dodatkowo złożyliśmy do RDOŚ i Nadleśnictwa wniosek o wyłączenie oddziału z prac gospodarczych i objęcie stanowiska zgniotka ochroną bierną.
Zgniotek szkarłatny to chrząszcz z rodziny zgniotkowatych, jest saproksylicznym gatunkiem. Zasiedla stare, zamierające pnie drzew. Bardzo rzadko obserwowany ze względu na podkorowy tryb życia. Gatunek ten jest uznawany za relikt lasów pierwotnych i występuje tylko w miejscach o naturalnym charakterze, wykazujących historyczną ciągłość istnienia lasu.
W Europie jest bardziej zagrożony od zgniotka cynobrowego, a na terenie UE jest zaliczany do gatunków krytycznie zagrożonych wyginięciem. Jak podaje literatura w Polsce stwierdzony został jedynie w Puszczy Białowieskiej i w kilku miejscach w Sudetach zachodnich i wschodnich, przy czym w Sudetach nie był notowany od ponad 150 lat (Smolis i in. 2012, Zieliński i Bohdan 2011). Jest to gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Literatura:
Smolis A., Kadej M., Gutowski J.M., Ruta R., Matraj M., 2012, Zgniotek cynobrowy Cucujus cinnaberinus (Insecta: Coleoptera: Cucujidae) – rozmieszczenie, ekologia i problemy ochrony oraz nowe stanowiska w Polsce południowo-zachodniej. Chrońmy Przyr. Ojczystą 68, 332–346
Zieliński S., Bohdan A., 2011, Zgniotek szkarłatny Cucujus haematodes ERICHSON, 1845 (Coleoptera, Cucujidae) w zagospodarowanej części Puszczy Białowieskiej