Dębowiec to niewielka nizinna rzeka przecinająca Lasy Janowskie z północnego wschodu na południowy zachód, lewy dopływ Łukawicy uchodzącej parę kilometrów dalej do Sanu. Dębowiec zasila małe kompleksy stawów rybnych, m.in. w Kochanach czy Świdrach. Malowniczo meandrujące koryto tego cieku zasługuje na ochronę w zasadzie w całym biegu. Najciekawszy fragment doliny położony jest ok. 800 metrów na wschód od osady Lipowiec. W tym miejscu do Dębowca dopływają dwa mniejsze cieki. Połączone wody tych rzek i duże wypłaszczenie pozwalają na istnienie wspaniałego łęgu olszowego na silnie uwodnionych torfach. To właśnie ten odcinek doliny chcemy objąć prawną ochroną w formie rezerwatu przyrody lub użytku ekologicznego. Utworzenie użytku ekologicznego zostało zaproponowane przez Nadleśnictwo Janów Lubelski w wyniku spotkania terenowego, jednak podczas spotkania z Komisją Ochrony Środowiska gminy Pysznica pomysł ten nie spotkał się z dobrym odbiorem ze względu na duży obszar i braki kadrowe do merytorycznej opieki nad taką formą ochrony w gminie. Prawdopodobnie wniosek o utworzenie użytku ekologicznego zostałby odrzucony przez radnych, dlatego wracamy do pierwotnego pomysłu utworzenia rezerwatu.
Walory przyrodnicze proponowanego użytku ekologicznego Łęg nad Dębowcem
W ramach projektu nowego Planu Urządzania Lasu dla Nadleśnictwa Janów Lubelski złożyliśmy wniosek o wyłączenie z gospodarowania obszar łęgu. Łęg został uznany za ekosystem referencyjny, dla którego w nowym PUL nie ma wskazań gospodarczych, czyli jak rozumiemy, nie będzie on eksploatowany. Jak czytamy w odpowiedzi na nasz wniosek: „Wykonawca prac w uzgodnieniu z Nadleśnictwem drzewostany obejmujące wydzielenia 226f,g,i,j,k,l, 227m o powierzchni 22,43 ha, położone w leśnictwie Kruszyna w pozycji Dolina rzeki Dębowiec wykazał w POP w tabeli nr 38 jako ekosystemy referencyjne. Wobec tego dla tej grupy gruntów leśnych nie planuje się wskazań gospodarczych.”
Odpowiedź na uwagi do PPUL Nadleśnictwa Janów Lubelski
- Dolina Dębowca na mapie
- łęg olszowy nad Dębowcem
- niższy bieg rzeki – silnie wcięty i meandrujący
Inwentaryzujemy przyrodniczo dolinę tej rzeki. Na szczególną uwagę zasługuje bogactwo awifauny, zwłaszcza w najbardziej zabagnionym odcinku. Do lęgów przystępują tu m.in. dzięcioł zielonosiwy, samotnik, słonka czy gil. Regularnie w celu żerowania odwiedza to miejsce para bocianów czarnych z pobliskiego gniazda. Duża ilość wykrotów to raj dla strzyżyków – mało gdzie w okolicy można usłyszeć ich tyle naraz. Kilkukrotnie z łęgu słyszany był puchacz.
- samotnik Tringa ochropus
- słonka Scolopax rusticola
- strzyżyk Troglodytes troglodytes
O naszych staraniach o ochronę tego pięknego lasu pisał m.in. Dziennik Wschodni